1.لکه های کوچک آبسوخته، سبز روشن تا تیره به شکل مدور تا حدی بی شکل بر روی برگ های پایینی گیاه 2. لکه ها از نوک یا حاشیه برگ ها شروع و به داخل بافت برگ گسترش می یابد. 3. در شرایط خنک و مرطوب لکه ها گسترش یافته و اغلب به صورت لکه های بزرگ قهوه ای تیره یا تیره رنگ در می آید. 4. لکه ها به یکدیگر پیوسته و موجب بالیت کامل برگ ها می شود. 5. لکه ها ممکن است به سمت دمبرگ ها و ساقههای گیاه گسترش یافته و گاهی موجب شکستگی ساقه شوند. 6. در شرایط خنک و مرطوب کپک سفید رنگی در سطح پایینی برگ ها رویت می شود. 7. اطراف لکه ها معمولا هاله سبز کم رنگ تا زرد رنگی تشکیل می شود. 8. در صورت گسترش بیماری ممکن است تولید بوی نامطبوع پوسیدگی نمایند. 9. آلودگی اولیه در غده ها موجب توسعه پوسیدگی سطحی و خشکی به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز می- گردد 10. چنانچه سیب زمینی های آلوده در شرایط گرم و مرطوب انبار شوند پوسیدگی توسعه می یابد و اغلب، میکروارگانیسم های ثانویه به بافت های آلوده حمله ور شده و آنها را کاملا می پوسانند.

این بیماری به عنوان مخرب ترین و مهم ترین بیماری سیب زمینی در دنیا قلمداد می شود. علی رغم blight Late غالبا این بیماری زودتر از بیماری برگی blight Early در مزرعه ظاهر می شود. عامل این بیماری، قارچی با نام علمی Phytophthora infestans می باشد، که قادر است هم به غده و هم به شاخ و برگ گیاه طی چندین مرحله از رشد گیاه حمله نماید.

1.اجتناب از کشت غده های آلوده به بیماری 2.کشت غده های بذری سیب زمینی در عمق مناسب 3.خاکدهی پای بوته موجب کاهش خطرناشی از گسترش آلودگی از قسمت های هوایی به غده ها می شود 4.حذف غده های آلوده و خشک کردن غده ها قبل از انبارداری و نگه داری غده ها در انبارهای سرد و با تهویه مناسب

مبارزه شیمیایی با استفاده از سموم محافظتی وقبل ازوقوع بیماری می بایست انجام گیرد. زمان وقوع بیماری از طریق سیستم پیش آگاهی تعیین می گردد و تکرار سمپاشی نیز بستگی به شرایط محیطی منطقه دارد. در صورتی که بیماری درمزرعه حادث شده باشد، معمولا از سمومی که خاصیت سیستمیک دارند استفاده می شود. لیکن به جهت آن که برخی از نژادهای عامل بیماری ممکن است به ترکیبات سیستمیک مقاومت نشان دهند، معمولا ترکیبات سیستمیک به صورت مخلوط با قارچکش های محافظتی به کار می روند.